ŞİİR...(ÖLÜMÜN RENGİ)

ÖLÜMÜN RENGİ     

                                                              

Ağır ayak sesleri ürkütücü

Bin yürek hezeyanı

Can çekişiyor can

Umut vadedilen o yerde

İki kanın arasından kara kedi geçiyor

Dar bir anda, dar bir kesitte

Bir savaş başlıyor kesilen bedenlerde

Ezilen yüreklerde..

Bir çocuk annesinin ela gözleriyle asılıyor

Umut vadedilen o yerde

Hayat gözyaşlarını akıtıyor

Yaşam gözlerini kapatıyor ölümle

Bir yas başlıyor sağanak misali

Kırmızı çarşaflı analar ağıt yakıyor

Çorak bir toprağın mezarsız taşına

Bırakıyorlar acı tanelerini toprağa

Tohum eker gibi taşlara

Belki ölüm rengini değiştirir diye…..

                                   

                                                                      P.Ertunç